Joanna Kulmowa była pisarką, poetką, autorką sztuk teatralnych, słuchowisk, librett operowych dla dzieci i dla dorosłych. Wydała 30 tomików wierszy, pięć tomów prozy. Ponad 30 utworów scenicznych i słuchowisk radiowych stworzonych przez Kulmową zostało zaadaptowanych na potrzeby teatru, radia i telewizji.
Mural z portretem pisarki, poetki i autorki sztuk teatralnych, a z pochodzenia łodzianki - Joanny Kulmowej - został w poniedziałek odsłonięty w Parku im. Sienkiewicza w Łodzi. To kolejna realizacja z cyklu "Twarze literatury. Łódzka Galeria Graffiti" przygotowana przez Dom Literatury w Łodzi.
Namalowany na ścianie szkoły w Parku im. Sienkiewicza portret poetki, powstał w ramach projektu "Twarze literatury. Łódzka Galeria Graffiti" firmowanego przez Dom Literatury w Łodzi.
"Joanna Kulmowa była mocno związana z Łodzią i mam nadzieję, że także dzięki tej akcji, poetka stanie się jeszcze bardziej rozpoznawalna w rodzinnym mieście. Chciałbym przy tej okazji przypomnieć, że w korespondencji między Kulmową i Wisławą Szymborską, druga z pań podkreślała, że to ona jest tą gorszą poetką, a wzorem poetki była jednak Kulmowa" - zaznaczył dyrektor łódzkiego Domu Literatury Maciej Robert.
Przypomniał również, że do tej pory w "literackiej" galerii murali w przestrzeni miejskiej pojawiło się pięć murali z wizerunkami sześciu osób - Wisławy Szymborskiej, Andrzeja Stasiuka, Ireny i Juliana Tuwimów, Manueli Gretkowskiej i Jerzego Jarniewicza. Jeszcze w tym roku, w związku z obchodzonym rokiem Witolda Gombrowicza, powstanie poświęcony mu mural.
Mural z portretem Joanny Kulmowej, według projektu Katarzyny Kasprzyk, został namalowany przez Katarzynę Zarembę i Macieja Kasprzyka na ścianie Szkoły Podstawowej Nr 176 w Parku im. Sienkiewicza. To nieprzypadkowa lokalizacja, bo pierwsze miejsce zamieszkania poetki, budynek przy ul. Skienkiewicza 63, znajduje się w pobliżu.
Jak zaznaczyła wiceprezydent Łodzi Małgorzata Moskwa-Wodnicka, dzięki muralowi osoby, które jeszcze nie poznały twórczości Kulmowej, zostaną zachęcone do odszukania informacji o poetce. "Jeśli chcemy rozpocząć obcowanie dzieci z literaturą i poezją, to warto zacząć właśnie od twórczości Joanny Kulmowej" - dodała.
Specjalnej zachęty nie potrzebowały dzieci ze szkoły nr 176, które już po odsłonięciu muralu wyrecytowały kilka utworów poetki. Zaraz potem Ewa Kamińska-Bużałek z Łódzkiego Szlaku Kobiet zabrała uczestników uroczystości na spacer szlakiem Joanny Kulmowej. W planach było odwiedzenie m.in. dwóch kamienic przy ul. Sienkiewicza, w których mieszkała jako dziecko, szkół przy al. Kościuszki, gdzie się uczyła oraz podwórka, będącego miejscem zabaw małej Joasi - co znalazło potem odzwierciedlenie w utworach dorosłej Joanny.
Na trasie spaceru nie zabrakło kawiarni, do której chodziła mama Kulmowej czy dawnej redakcji "Świerszczyka", w której poetka publikowała swoje wiersze.
"Opisy tych miejsc w utworach poetki są bardzo dokładne, a jednocześnie pisane pięknym, poetyckim językiem, a więc głos podczas tego spaceru oddamy samej Joannie Kulmowej, cytując fragmenty jej twórczości" - dodała Kamińska-Bużałek.
Joanna Maria Kulmowa urodziła się 25 marca 1928 r. w Łodzi. W 1952 r., po skończeniu Państwowej Wyższej Szkoły Aktorskiej w Łodzi i uzyskaniu dyplomu aktorki dramatu przeniosła się do Warszawy, gdzie studiowała na Wydziale Reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej. Pracowała jako reżyser w teatrach Łodzi, Poznania, Koszalina oraz w Teatrze Wybrzeże, gdzie pełniła funkcję kierownika literackiego.
Przez 35 lat Kulmowa związana była z Ziemią Szczecińską. Jej twórczość z lat 1961-1996 powstała w Strumianach w Puszczy Goleniowskiej (Zachodniopomorskie). Tam z inicjatywy Kulmowej w czasie stanu wojennego działał dziecięcy zespół wokalny i parafialny chór, który występował m.in. w Watykanie przed papieżem Janem Pawłem II. W 1968 r. Kulmowie omal nie stracili domu, kiedy poetka sprzeciwiła się podpisaniu partyjnego wniosku o usunięcie ze Związku Literatów Polskich m.in. Pawła Jasienicy i Stefana Kisielewskiego. Ostatecznie Joanna i Jan Kulmowie wyprowadzili się ze Strumian pod koniec lat 90. i zamieszkali w Warszawie.
Pierwszy tomik wierszy pt. "Fatum na zakręcie" wydała w 1957 r. a następnie wiersze w zbiorze "Stukam, pukam..." (1959 r.), zdradzające wzorowanie się na poezji skamandrytów. W następnych zbiorach, m.in. "Cykuta" (1967 r.) czy "Na ten słodki czas" (1981 r.) ujawniła pełen ironii, przekory i groteski styl. Była również autorką dramatów i słuchowisk.
Popularność przyniosły jej wiersze dla najmłodszych. Wydała m.in. tomiki: "Zimowe słowiki" (1967 r.), "Krześlaki z rozwianą grzywą" (1978 r.) i "Garbatą modlitwę" (1993 r.). Cenione są również jej utwory prozatorskie np. "Wio, Leokadio!" (1965) i "Bajki skrzydlate" (1991).
W 1996 r. Joanna Kulmowa objęła funkcję prezesa warszawskiej SPP. Dwukrotnie zorganizowała wspólnie z Janem Kulmą międzynarodowe spotkania literackie. V i VI Warszawskie Dni Literatury "Polska Rzeczpospolitą wielu narodów" odbiły się szerokim echem w kraju i za granicą.
W 2008 r. została uhonorowana Nagrodą Literacką Miasta Stołecznego Warszawy jako "pisarka dla dzieci" za tom "Kulmowa - dzieciom". Otrzymała również Nagrodę Literacką m.st. Warszawy 2013 za całość dorobku, w kategorii "warszawski twórca". Kulmowa została także odznaczona Medalem Korczakowskim, Złotym Medalem Gloria Artis, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Orderem Uśmiechu i wieloma innymi.
Joanna Kulmowa zmarła 17 czerwca 2018 roku; kilka tygodni później pośmiertnie przyznano jej Nagrodę im. Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego Orfeusz dla najlepszego tomu poetyckiego roku 2017 za zbiorek pt. "37".
(PAP)
Brak komentarza, Twój może być pierwszy.
Dodaj komentarz