Botoks powszechnie kojarzony jest z zabiegami odmładzającymi, wygładzeniem zmarszczek, zmniejszeniem bruzd, zapobieganiem powstawaniu nowych. Jak się jednak okazuje, medycyna estetyczna wykorzystuje go jako remedium na wiele innych dolegliwości. Jakich?
Toksyna botulinowa, potocznie nazywana botoksem to substancja stosowana w medycynie, w tym w medycynie estetycznej. Jej odkrycie datuje się na 1817 rok, a jako substancja wytwarzana przez Clostridium botulinum została zidentyfikowana w 1897 roku. Pod koniec XX wieku uznawana za pionierkę wykorzystania botoksu w medycynie estetycznej Jean Carruthers wraz ze swoim mężem Alistairem zauważyli, że u osób leczonych toksyną botulinową poprawiła się jędrność i elastyczność skóry, a zmarszczki uległy znacznemu wygładzeniu. Tak właśnie zaczął się swoisty podbój medycyny estetycznej przez botoks, którego popularność zdaje się nie maleć.
Na czym polega działanie toksyny botulinowej? Sprowadza się ono do blokowania acetylocholiny do przestrzeni synaptycznej płytki motorycznej i zablokowania skurczów mięśni mimicznych. To dlatego po iniekcji botoksu w wybrane miejsca obserwuje się wygładzenie powierzchni skóry i spłycenie zmarszczek.
Jak się jednak okazuje działanie toksyny botulinowej wykorzystuje się także w innych niż odmłodzenie celach. Jakich?
Lip Flip to nazwa zabiegu medycyny estetycznej uznawanego za alternatywę dla wypełniania ust kwasem hialuronowym lub innymi wypełniaczami, którego efektem jest optyczne powiększenie ust. Zabieg ten polega na wstrzyknięciu botoksu wzdłuż linii warg do mięśni okrężnych ust co powoduje zmniejszenie ich skurczów. W konsekwencji dochodzi do naturalnego wywinięcia wargi, zwiększenia widoczności górnej czerwieni wargowej i jednoczesnego zmniejszenia odległości między ustami a nosem. Tym samym usta stają się optycznie większe i pełniejsze.
Dodatkową korzyścią iniekcji toksyny botulinowej w sposób przypisany zabiegowi Lip Flip jest spłycenie i wygładzenie zmarszczek wokół ust. To także doskonały sposób na zlikwidowanie tzw. dziąsłowego uśmiechu.
Bruksizm, czyli nawykowa, niekontrolowana aktywność mięśni żucia, która objawia się wzmożonym napięciem mięśni lub zaciskaniem i zgrzytaniem zębami leczona jest na wiele sposobów. Poza szynami relaksacyjnymi, farmakoterapią, a nade wszystko zmniejszeniem negatywnych bodźców, które nasilają objawy choroby, pacjentom zaleca się także iniekcję botoksu. Dzięki obniżeniu lub wyłączeniu aktywności mięśni nadaktywnych w przebiegu bruksizmu, pacjenci zgłaszają znaczną poprawę – rzadsze zaciskanie i mniejsze zgrzytanie zębami. Dodatkowo obserwuje się także poprawę owalu twarzy i złagodzenie jej konturów, które często ulegają zaostrzeniu podczas choroby.
Kolejną dolegliwością, która leczona może być za pomocą toksyny botulinowej jest nadpotliwość. Nadmierne wydzielanie potu powoduje przede wszystkim duży dyskomfort u pacjentów, zarówno psychiczny, jak i fizyczny. Zbyt duże pocenie się może dotyczyć różnych części ciała, ale najczęściej obejmuje dłonie, stopy i pachy. Iniekcja toksyny botulinowej powoduje swoiste odnerwienie ekrynowych gruczołów potowych, czyli gruczołów występujących na całym ciele i mających ujście na powierzchni skóry co skutkuje brakiem zmniejszeniem ilości wydzieliny.
Barbie Botox, który zdobywa w ostatnim czasie popularność i promowany jest jako zabieg pozwalający wysmuklić szyję, optycznie ją wydłużyć i dzięki temu upodobnić do kultowej lalki Barbie, znany był już znaczenie wcześniej. Wykorzystywano go jednak jako remedium na przewlekłe migreny, napięciowy ból głowy i karku oraz nadmierne napięcie mięśni w tej części ciała.
Należy podkreślić, że toksyna botulinowa jest w pełni bezpieczną substancją, co potwierdzają liczne badania. Istnieją jednak okoliczności, które stanowią przeciwwskazanie do jej zastosowania. Przede wszystkim jest to uczulenie na jakikolwiek składnik preparatu, który ma zostać zastosowany w danym wypadku, niektóre choroby neurologiczne, a także stosowanie leków przez okres około dwóch tygodni poprzedzający zabieg z wykorzystaniem botoksu np. niektórych antybiotyków. Toksyna nie powinna być także wstrzykiwana u kobiet w ciąży, w okresie karmienia piersią, w przebiegu nieuregulowanej cukrzycy lub nadciśnienia, a także u chorych na nowotwory.
